صنعتی سازی
امروزه با افزایش جمعیت و به طبع آن بالا رفتن سطح تقاضا نسبت به نیازهای مختلف زندگی و نقش پارامترهای حیاتی نظیر زمان، کیفیت، محیط زیست، انرژی و صرفه اقتصادی، بهره مندی از شیوه های نوین صنعتی به ویژه در زمینه ساختمان و ساختمان سازی بعنوان یکی از ضروری ترین نیازهای بشر از اهمیت بسزایی برخوردار است.
نگاهی اصولی، علمی و عمیق به شیوه های سنتی و رایج ساخت و ساز در کشور نشان از نقصان و کاستی های بسیاری در روش کنونی این صنعت دارد. از آنجایی که در روش سنتی سازی ساختمان ، مدیریت در اجزا صورت میگیرد محاسبات غالبا بصورت کلی انجام می شود در حالی که در شیوه صنعتی سازی ساختمان کلیه محاسبات طراحی و نحوه اجرا بطور دقیق از قبل برنامه ریزی شده و در واقع مدیریت بر فرآیند تولید، صورت می گیرد. به نحوی که حتی سانتی مترها نیز در ابعاد و اندازه ها دقیقا در نظر گرفته می شوند.
در ساخت و ساز به روش صنعتی سازی کلیه اجزا و قطعات مورد نیاز براساس ساخت از ابتدا تا انتهای کار در ابعاد و اندازه های مشخص طراحی و محاسبه شده ، هر قطعه در کارخانه مربوطه با نظارت دقیق مهندسان فنی ساخته شده ، سپس جهت نصب و مونتاژ به محل احداث ساختما منتقل می گردد. بنابراین با صنعتی ساختن سهم پیش مهندسی در احداث ساختمان افزایش چشمگیری خواهد داشت. به این ترتیب قبل از احداث هر قسمت از بنا امکان کنترل دقیق و دائمی کیفی تک تک قطعات فراهم شده، کلیه اجزا مطابق استانداردهای واقعی تهیه می شود و جهت اجرا و نصب به محل مورد نظر منتقل می گردد.
از آنجایی که قطعات با کنترل کیفی مطابق ابعداد از پیش تهیه شده آماده نصب و مونتاژ است، با حضور و بکارگیری نیروهای متخصص در هر قسمت از مرحله احداث، ایمنی، سرعت، دقت، عدم آلودگی محیطی و صرفه جویی در مصالح ساختمانی ، با رعایت حداکثری استانداردهای جهانی در نظر گرفته شده و در نهایت ساختمان بنا می شود. به عبارت دیگر قبل از شروع عملیات اجرایی در محل ، طراحی مهندسی ، برنامه ریزی و مدیریت صنعتی در کلیه پروسه تولید مسکن به مفهوم واقعی صورت می پذیرد.
همچنین باید در نظر داشت که این فرایند صنعتی سازی نه تنها در  مسکن  و شهرسازی بکار می آید بلکه در همه ی شیوه های ساخت  میتواند موثر و قابل اجرا باشد همانند ایجاد کارخانه های صنعتی،سوله سازی ،ایجاد شهرک های با موضوع صنعت و تولید و همچنین مجموعه های خدماتی و رفاهی  می تواند راهگشا و قابل تعمیم باشد.

۱-افزایش کیفیت و قطعات و ساختمان با توجه به لحاظ فناوریهای نوین
۲-کاهش قیمت ساخت و ساز (حداقل ۳۰ درصد) در ازای اجرای دقیق و اصولی صنعتی سازی مسکن، افزایش دامنه انتخاب تقاضا برحسب نوع سیستمها و ایجاد بازار رقابت مؤثر
۳-افزایش استحکام مقاومت و عمر مفید ساخت و سازها تا ۱۰۰ سال و در قبال حوادث طبیعی با توجه به رعایت کامل استانداردهای طراحی، ساخت و اجرا
۴-صرفه جویی بالا در مصرف انرژی و کاهش اتلاف انرژی در ازای به کارگیری تکنولوژیهای نوین و رعایت استانداردها
۵-تسریع در عملیات احداث و کاهش دوره زمانی ساخت و ساز
۶-کاهش هدر رفت و بهبود کیفیت مصالح و پیشگیری از اتلاف سرمایه در بخش مسکن
۷-سبک سازی ساختمان با به کارگیری فناوریهای نوین
۸-کاهش ضایعات و آلودگی محیط زیست با کاهش و حذف روش سنتی ساخت و ساز
۹-امکان کنترل و افزایش کیفیت فرآیند تولید در کارخانه و پرهیز از آزمون و خطا
۱۰-مدیریت و هدایت صنعت ساخت و ساز براساس برنامه ها و نیازهای کلان کشور
۱۱-ارتقای جایگاه نیروی کار و آموزش دیده و حرفه ای کردن عملیات ساخت و ساز
۱۲-امکان اشتغال دائمی نیروی کار در همه فصول سال با تأکید بر آموزش نیروها
۱۳-امکان انبوه سازی و ارتفاع سازی ساختمان با استفاده از سیستمها و فناوریهای مرتبط
۱۴-بهبود فرصتهای سرمایه گذاری با توجه به گستردگی شبکه صنعت ساختمان و اثر آن در اقتصاد ملی
۱۵- امکان به کارگیری سیستمهای ساخت و ساز صنعتی در بافتهای فرسوده و پرهیز از اتلاف منابع و زمان
نياز شديد به افزايش بهره‌وري در بخش ساختمان اين واقعيت را آشكار كرده است كه استفاده از سيستم هاي سنتي در امرساخت و ساز جوابگوي نياز جامعه نبوده و استفاده از فن‌آوري در اين بخش اجتناب ناپذير مي باشد.روشهاي نويني كه در صنعت ساختمان مطرح است، سيستم هاي ساختماني با پتانسيل هاي توليد صنعتي و پيش ساختگي مي باشد كه نيازهاي كمي و كيفي صنعت ساختمان سازي را مي تواند برآورده نمايد. باتوجه به نياز روزافزون به ايجاد سازه هاي مورد نياز با كاربري هاي گوناگون كه داراي مقاومت و كيفيت مطلوب باشند لازم است از سيستم هاي نوين با قابليت پيش ساختگي استفاده نمود.